Danny's Journal 2

Xin Chao lezers!

De tijd gaat snel... hier alweer deel 2 van mijn reisdagboek!
Zak achterover in de stoel... neem een biertje en geniet met me mee!


07/03 Guilin

Rond 11 uur komen we aan in Guilin. Brrr het is koud... een graadje of 8, als we het station verlaten. De stad (jaja... niks dorp) is druk. Geen idee waar we heen moeten. Al snel komen er allemaal mannen die reisbureautjes hebben, om ons een kamer aan te bieden. We volgen er 1 en komen na wat onderhandelen uit op een prijs van 7.50 pppn vlakbij het centrum.
Eenmaal in de kamer biedt hij ons ook nog allemaal excursies aan. Je merkt dat Guilin toeristisch is, want de prijzen die hij noemt zijn zelfs voor nederlandse begrippen aan de hoge kant. 45 euro voor een rondvaart!
Hij biedt ook een citytour aan voor 5 euro, en deze besluiten we te boeken. Hij belooft ons langs alle belangrijke plekken in de stad te gaan. Dus dat zou mooi zijn. Om 1 uur zouden we opgehaald worden...

Zo gezecht zo gedaan en iets voor 1 uur stond hij voor de deur van het hotel. Op naar de Tourist-traps! aangekomen bij de ''verboden stad'' van Guilin komt eindelijk de panda uit de mouw... de entreeprijzen zitten niet bij de prijs van de tour inbegrepen! Nu zijn entreeprijzen in china heel laag, maar in een toeristische stad als Guilin zijn ze dan weer vrij hoog!
Wel 5 euro!:P
Het park is wel hee mooi. We krijgen een rondleiding en leren zo iets meer over het oude China. We bezoeken het monument van Dr. Sun Yat Sen, de Chineese beschermheiligen, de examenhokjes en beklimmen een berg waarvanaf we een schitterend uitzicht hebben over de stad.

Na het park wilde onze ''gids'' ons meenemen naar de grotten van Fu Bo... maar we hebben hem verteld ons terug te brengen naar het hotel. Iets teleurgesteld zet hij ons weer af, en probeert ons nog de dure boottour aan te smeren... nou.. na deze tour helemaal niet meer:P
We duiken zelf de stad in. Guilin is mooier als Guangzhou, maar er gebeurt nog steeds niet veel. Het is koud dus besluiten we een kop thee te gaan drinken en wat te eten.

Die avond lopen we wat winkeltjes af en gaan we naar het internetcafe. 20 cent voor een uur internet! Super!!!

08/03 Guilin

Anders dan wat je in de reisgidsen leest, is Guilin helemaal niet zo bruisend en mooi.
De bekende karstbergen liggen helemaal niet midden in de stad. En de tours er naartoe zijn megaduur.

Deze morgen bezoeken we de elephant hill. Deze berg ligt in het midden van de stad (deze wel) We brengen hier ongeveer anderhalf uur door, nemen de nodige foto's en besluiten daarna iets te gaan eten.
Als we in het centrum lopen zien we een vrouw lopen die ons beide opvalt. Engels ofzoo... rijk... en helemaal niet een "China type" als je het zo mag noemen. Uitgerekend deze vrouw komt naar ons toelopen en knoopt een praatje met ons aan. Het blijkt dat ze uit australie komt, en ieder jaar samen met haal man naar Guilin reist. Ze geeft ons hele goede tips en verteld honderduit over Yangshuo! Onze volgende bestemming!
Het blijkt dat we geen tour hoeven te boeken, maar gewoon de lijnbus kunnen nemen.

Na een half uurtje kletsen gaat zij opzoek naar kaas, en wij met veel nuttige tips naar het station.
Hier boeken we de bus naar Yangshuo. Deze rit van anderhalf uur slaat een behoorlijke hap uit ons budget... wel 1.50:P! Goed te doen dus!

We lopen wat verder door de stad en merken op dat sommige punten wel heel erg op Beijing lijken! Maar dan in het klein.
Als we wat foto's staan te maken, komt er een hele groep Chineese toeristen om ons heen staan. Deze willen allemaal stuk voor stuk met ons op de foto! Super:P!

'S avonds is er een avondmarkt met geweldige souvenirs... dan gaat het geld toch ineens hard:P

09/03 Falwty towers...

Vandaag nemen we het ervan. Eerst lekker uitslapen, dan ontbijten en daarna om 12 uur per expressbus naar Yangshuo.
De rit duurt 1.5 uur maar ondanks de mist en het slechte zicht is het zo voorbij.

Voordat ik verder ga met mijn verhaal, eerst een lesje Chinees rijden...
Regel 1: Verkeersregels zijn er om genegeerd te worden.
Regel 2: Van een 2-baansweg kan je makkelijk een 5-baansweg maken.
Regel 3: Als je vindt dat je voorligger zich net te goed aan de maximum snelheid houd, dan toeter je.
Regel 4: Rechts over de vluchtstrook inhalen is geen enkel probleem, zelfs niet als er een agent naast je staat.
Regel 5: (toevoeging op regel 4) Voetgangers 5 punten, Fietsers 10 en al het andere gemotoriseerde verkeer 15.

Na aankomst in Yangshuo, gaan we opzoek naar hotel Falwty towers. De vrouw die we hebben ontmoet had on dit hotel aanbevolen. Erg lang hoeven we niet te zoeken want bij aankomst komt mevrouw fawlty al naar ons toegelopen en biedt ons een kamer aan voor 2.50 per persoon:P
Het hotel ziet er goed uit. De communicatie tussen het personeel gaat wel net als in het echte falwty towers, maar verder geen klagen. Internet, wasserij en touropperator.
We krijgen zelsf een 3 persoons kamer!

In Yangshuo is het supergezellig. Barretjes, Winkels en... Midden in de bergen! Het dorp heeft eigenlijk alles wat we van Guilin hadden verwacht, klein verschil is dat alles hier veel goedkoper is.
Ik snap dan ook niet waarom iedereen het altijd over Guilin heeft. Ook in Yangshuo kan je een tochtje over de Li-rivier boeken... maar dan voor 7 euro! in plaats van 45!
Wij besluiten eerst een klein tochtje te maken op een bamboevlot bij een aardig mannetje, die het ons aanbiedt voor 6 yuan, 0.60 cent.

De tocht voert ons door de karstbergen. Hiet lukt het ons goed om hele mooie foto's te schieten. De tocht duurt ongeveer een uur (30 minuten fotostop!) en terug aan de kade gebeurt waar ik eigelijk al bang voor was... De 6 Yuan blijkt toch 60 te zijn! Uiteindelijk betalen we 25 voor de reis.
De aardige man blijkt een ouderwetse oplichter.

Alle Chinezen in winkels en bij kraampjes doen alsof ze heel arm zijn. Als we voor een product afdingen (nationale sport in China) kijken ze ons heel bedroefd aan en zeggen ze dat ze niets verdienen...
Niets is minder waar.
Ze hebben schitterende winkeltjes met de meest dure spullen, en als we dan bij een mannetje een hele lage prijs hebben en ik wil met een groot biljet betalen, komt er uit de zak van het mannetje een bundel geld waar je eng van wordt.
Nu zullen ze het niet heel breed hebben, maar voor Chineese begrippen zijn ze alles behalve arm.

Er worden veel souvenirs verkocht en aan het einde van dit verhaaltje zullen jullie merken dat ook ik toch veel van ome Mao's kitserige souvernirs heb gekocht. Zo heb ik inmiddels een Mao tas, Mao speltjes (voor op de tas...) en een mao wekker... met zo'n fout bewegend handje!
Mao leeft voort bij alle Chinezen. De beste man is inmiddels 31 jaar dood, maar bijna iedere Chinees heeft wel een groot portret van hem hangen.

10/03 Suikerbrood langs de Li-rivier.

Vandaag maken we een excursie over de li-rivier. De tour vertrekt 's morgens vroeg om 9 uur. Nou ja... tour... de eigenaresse van de touropperator zet ons om 9 uur 's ochtends op de lijnbus naar Xingping.
In Xingping worden we afgehaald door een klein vrouwtje wat behalve ''hello...hello'' ''missy'' en ''come'' geen woord buiten de deur spreekt. Ze brengt ons naar het punt wat iedere Chinees kent en bijna dagelijks ziet... het Xingping Vieuwing point. Dit punt staat achterop het biljet van 20 Yuan en is dus erg in trek bij toeristen.
Wij stappen hier op de boot en varen een stukje over de li. Ook hier is het koud... de boot is open dus de wind heeft vrijspel.
We leggen op verschillende plekken aan, waar we mooie foto's maken en de lokale vrouwtjes al snel naar ons toe komen rennen... hello.. you want fisshie... beautifull pashmina... looky.. is beautifull...
Wimpel die maar is af;)

Bij terugkomst in Yangshuo boeken we de bus door naar Nanning. (Ik zie jullie denken... Nanning??? Jullie zouden toch eerst naar Liuzhou gaan??????... Ja inderdaad. Maar van iedereen horen we hele slechte verhalen over Luizhou dus dat slaan we lekker over.)
De middag brengen we verder rustig door. we hebben inmiddels alles wel gezien.

11/03 Backpacken is niet lux??

Als we onze bus zoeken, blijkt het een megaluxe bus te zijn. Grote ruime leren stoelen... veel ruimte... gratis eten en drinken! Goed te doen!
De reis van Yangshuo naar Nanning neemt ongeveer 6 uur in beslag.

Aangekomen in Nanning, besluiten we een canadees koppel te volgen naar het centrum. we raken aan de praat, de de man blijkt nederlands te spreken! Naar het schijnt heeft hij een broer in amsterdam, en heeft hij er zelf 6 maanden gewoont.
Het koppel gaat door naar Kunming en later naar Tibet... jalours maar toch ook weer niet vervolgen wij onze eigen weg. in het centrum tegen over het station vinden wij een hotel voor 5 euro per nacht.

We besluiten gelijk treintickets naar Vietnam te boeken. Oef 33 euro... dat hakt erin! Maarja dan heb je ook wat. Crossborder travel is vrij duur in China, en eigenlijk niet weggelegt voor de normale Chinees.

De stad zelf is saai. Er zijn winkels, maar verder gebeurt er niks. Ook deze stad lijkt heel erg op Beijing... goed dat we er maar 1 dag blijven.

12/03 Bye Bye China... Hello Vietnam

Vanavond vertrekt om 21.00 uur onze trein naar Hanoi, dus tot die tijd moeten we onz in deze stad zien te vermaken.
Na een lekker bord rijst met ei... (Mifan Chowdan) duiken we de stad in. Het regend zachtjes, en buiten de grote winkelstraat is er helemaal niks te doen.
Dan maar een internet cafe opzoeken om daar onze tijd vol te maken.

'S avonds vertrekt onze trein precies op tijd. Het blijkt dat we enorm lux zitten, in de eerste klas. Hier balen we wel van, want het had dus veel goedkoper gekunt. (later bleek dat je alleen maar 1e klas kan boeken naar Vietnam)
Op het station hebben we onze eigen wachtruimte. Alweer net de DPRK. (Voor de leken onder ons... Dat staat voor Democratic Peoples Republic Korea:P)
De wachtruimte is kaal, leeg en heel schoom. 2 van de 20 lampen branden. Heel bizar allemaal.

Als ik net lekker lig te pitten, zwaait de deur ineens open. Hier. Of we even een oprot formuliertje willen invullen voor de douane. We zijn al in Pinxiang! De grens met Vietnam!

We leveren de paspoorten in bij de douaniere zonder de trein uit te hoeven. Wat een luxe! De hoofd-douanier komt binnen en begint uitgerekend met mij een praatje in steenkoolengels. Hij wil weten waar ik vandaan kom, wat ik ga doen en of ik even alles wat in mijn tas zit kan opnoemen. ''Natuurlijk'' is mijn antwoord... en begin aan de opsomming. ''Clothes'' ''Rechargers'' ''souvenirs''... de douanier kijkt op. Souvenirs... sjoevenirs... What is that? Ik vraag een Chinese vrouw hem uit te leggen wat ''sjoeveniers'' zijn... maar begrijpen doet hij het niet. Al s we hem 1 van de gekochte ''sjoevenirs'' laten zien, begrijpt hij eindelijk wat we bedoelen. Ahh sjoeveniers!

15 minuten later is de douaniere terug met onze paspoorten. Op pagina 8 blinkt weer een mooie stempel. Zaijian Zhongguo!

We staan ongeveer 1.5 uur voor de grens te wachten voor we verder gaan. Aangekomen aan de vietnamese kant, moeten we allemaal de trein uit. We gaan het station binnen. In een hoekje is een klein hokje met een bordje ''Passport control''. Hier lopen we dan maar naartoe. De groep uit de trein is klein... een man of 20. De trein bleek later maar uit 2 wagons te bestaan. Toch neemt ook deze controle weer wat tijd in beslag. Als het stempeltje naast het visum staat, is het tijd voor de Health Check. Je lacht je dood. 20 cent betalen... je temperatuur op laten nemen... en klaar!
Dan nog even geld wisselen. 1200 Yuan levert me 1.7 miljoen dong op. Een flinke stapel geld, aangezien het allemaal kleine biljetten zijn (Achteraf bleek dat zowel Kay als ik behoorlijk opgelicht zijn. Aan kosten heb ik ruim 30 euro betaald!)

Even Resumee...
om 21.15 vertrok de trein... deze kwam om 1.15 aan in Pingxiang... en 3.5 uur later vertrokken we eindelijk vanuit DongDang naar Hanoi!
Burrocratie??

13/03 Hanoi.

Om 8 uur arriveren we in Hanoi! Jezus wat een drukte. Overal Motors. We vinden al snel een hotel, en besluiten de stad in te duiken. Hanoi is MEGA MEGA DRUK! Heel gaaf:D Overal chaos...
We besluiten het Mausoleum van Ho Chi Minh te bezoeken. Uiteraard was deze... gesloten!

deze middag doen we niet veel meer. We lopen de stad wat rond... en besluiten de motortxi terug te nemen naar het hotel! Supergaaf! De motor scheurt door de smalle straatjes van Hanoi's Old Quarter. Overal motors! We worden links en rechts in gehaald!
Echt een superervaring dit!

na het eten nemen we een paddycap... jullie kennen ze wel... de oude mannetjes op bakfietsen de je meenemen door de stad.

Alles kost hier geen drol! entreekosten zijn hooguit 15 cent.
Souvenirs zijn ook megagoudkoop... en ik vergrijp me al snel aan wat speldjes van Ho Chi Minh en een hele gave punthoed:P

Morgen gaan we verder de stad verkennen. Nu zijn we te moe:P



Zoals jullie lezen weer een heel verhaal zo vanuit Vietnam. Ik wil iedereen even bedanken voor de leuke lieve reacties! Echt super om dit aan de andere kant van de wereld te kunnen lezen!

Natuurlijk mis ik jullie allemaal... en ik verwacht dat jullie mij ook missen natuurlijk;)

Blijf lekker doorkomen met die berichten... ik vindt ze wel!

Kus vanuit Hanoi...

Tam biet!