Danny's Journal 7

Selamat siang!

Het heeft even wat tijd en dubben gekost... ook veel uitrzoekwerk... in totaal hebben we 3 uur achter de computer gehangen... maar het gaat dan (dankzij de creditcard van de moeder van m'n tante;)) toch gebeuren... de vlucht naar Maleisie is geboekt! We gaan naar Kuala Lumpur!

Eerst onze belevenissen in Thailand.

Dag 42 Luang Prabang

Vandaag bezoeken we na het ontbijd de stupa en de tempel die op de berg in het centrum van Luang Prabang staan. Vanaf de tempel heb je een heel mooi uitzicht over de kleine en knusse stad. Bij de tempel staat een groepje monniken. Ze hebben kooitjes met mussen bij zich. Deze laten zij vrij voor goed geluk. (5 minuten later worden de vers vrijgelaten mussen gevangen en opnieuw in een kooitje gestopt... voor de volgende gek die ze wil vrijlaten)
Een monnik, die ook al zijn aardse bezittingen heeft ingeleverd, filmt dit met een vrij dure en luxe camera!

Op weg naar beneden zien we heel veel vlinders. Ze zijn supergroot een soort van tam. Sommige komen zelfs bij je zitten!
Tegenover de tempel zit het nationaal museum en de koningklijke schouwburgl. Eigenlijk moet ik zeggen de schouwburg want sinds Luang Prabang de hoofdstad niet meer is, is dit ook niet meer de koningklijke schouwburg.
Het nationaal museum is in laotiaanse stijl gebouwd. Dus veel wit en goud. Het ziet er erg kitcherig uit, maar dat maakt het ook wel weer erg mooi.
Op weg naar de markt komen we Jaap en Noi weer tegen en na wat bijgkletst te hebben gaan we de markt weer over. Na de markt maar weer even door naar het postkantoor. Ik heb wat ''echte'' cd's gekocht en ik vindt het wat fijner om ze op te sturen.

De middag gebruiken we om een goedkope reis naar de vallij der kruiken te boeken en na een middag zoeken zijn we erachter dat deze niet bestaan. De goedkoopste reis kost maar liefst 125 dollar per persoon. Veel te duur voor ons.
Jaap en Noi zouden de volgende dag naar de waterval vlak bij de stad gaan, dus misschien kunnen we wel met hun mee.
Zij vinden het geen enkel probleem dat wij meegaan. hoe meer ziel hoe meer vreugd!

'S avonds staat de nachtmarkt er wel. Geen moesson. Er zijn veel, heel veel leuke souvenirs. Leuk...

Dag 43 Running from the monsoon

Vandaag gaan we met Jaap en Noi op pad. Het is ook voor hun hun laatste dag in Laos. Jaap kan niet zo heel lang vrij krijgen en samen gaan ze ook nog naar familie van Noi in Bangkok.

We hebben een busje voor onszelf. Noi spreekt thais en dat lijkt erg op Laotiaans. Zij is dus onze persoonlijke vertaalster van de dag en dat komt goed van pas. Zeker als we stoppen in een lokaal bergdorpje. Ze verkopen wat souveniers die ze voor het grootste gedeelte zelf hebben gemaakt. Ondanks dat het lokale dorpjes zijn vragen ze voor ''falang people'' de hoofdprijs. Afdingen in het laotiaans gaat beter als in het engels;)

Na onze slippers en schoenen modder-vrij gemaakt te hebben, gaan we verder op weg naar de waterval. We rijden opnieuw door het schitterende laotiaanse landschap. Heel veel oerbos. Heel veel groen. Heel erg mooi. Sommige stukken oerbos worden omgekapt en in de brand gestoken zodat de lokale bevolking hier rubberplantages kunnen aanleggen. Dit heeft 2 kanten. Aan de ene kant is het goed, omdat het straatarme land zo wat inkomsten krijgt, aan de andere kant is het slecht omdat de oerbossen er zo natuurlijk helemaal snel aan gaan.

Aangekomen bij de waterval is het orginele laos ineens weer vervangen door de toeristenindustrie. Veel restaurantjes en souvenirwinkeltjes domineren het straatbeeld. Leuk, maar orgineel is anders. Het toilet bijvoorbeeld. Dat is dan weer superorgineel. Een gat in de grond met een bak water ernaast. Er is wel een pot. Zo'n franse. Na de boodschappen trek je die door door een emmer water erdoorheen te spoelen.
Ook de ticketcounter is speciaal voor de toeristen. Veel attracties zijn gratis voor laotianen en falang mogen de hoofdprijs betalen. Leuk...

De waterval is wel authentiek. Hij is supermooi en supergroot. Hij knalt van de bergen met een noodgang naar beneden. We maken schitterende foto's en zeker als we boven staan gaat het snel. Het uitzicht is schitterend.

Op de terugweg stoppen we nog bij een rijstveld. Na wat zoeken vinden we de ingang en opnieuw maken we schitterende foto's.
Jullie weten inmiddels dat Songkran morgen begint. Nou heel veel mensen hebben hier al heel het jaar op gewacht. Vooral wij falang hebben het moeilijk. Als ze ons aan zien komen staat de emmers klaar. Leuk! Tassen en fotocamera's interesseerd ze geen drol. Totdat ze ze nat gooien en je over dollars begint te praten... dan zijn ze vrij snel vertrokken. Mietjes.
Wel de lusten maar niet de lasten... gemeen hoor.

Terug in Luang Prabang lijkt het ons een zeer goed idee om ook maar een waterpistool aan te schaffen. Voor 3 dollar is dit ook niet vervelend. Als we die middag met Jaap en Noi op een terrasje zitten zijn het vooral de laotianen die de volle laag krijgen! Hihi.
Zodra je ze natmaakt als ze het niet verwachten kijken ze eerst verschrikt en verbaast om. Zodra ze zien dat een stelletje falangs met big smiles op hun gezicht hun een gelukkig nieuwjaar willen wensen moeten ze allemaal lachen. Leuk om te doen!

Ook deze avond staat de nachmarkt weer parraat. Kut want dat betekend geld uitgeven. Als we de markt hebben gehad Wordt er inneens iets in het Laotiaans geroepen. Het is alsof de pleuris uitbreekt. Iedereen ruimt als een gek alles op. Langzaam gaat het steeds harder waaien. De sterren verdwijnen en het gerommel komt dichter bij... Monsoon!
Rennen! Binnen no-time is iedereen weg en begint het te regenen. Niet zo hard als een paar dagen geleden... dat was echt extreem. Wij besluiten de avond in een relaxt cafe-tje. Helemaal niet erg hoor;)

Dag 44 Mighty Mekong...

Vandaag wordt het dan is hoogtijd om Laos te verlaten en naar Thailand te vluchten. Onze speedboot vertrekt om 8.30. Nou ja... speedboot is het verkeerde woord... straaljager komt beter in de buurt. De -voor falang veel te krappe- boot scheurt met een noodgang over het water. De Mekong is erg rustig... op wat draaikolken na, en dat betekend dus nog harder! Wel erg gaaf.
Ook nu gaan we dwars door de oerbossen heen. Het landschap is onbeschrijfelijk mooi. Foto's nemen is door de snelheid en het opspattende water niet echt verantwoord. Heel jammer.

Na 8 uur opgevouwen te hebben gezeten komen we aan in Ban Huaxai. Vanaf hier is het nog een uurtje met de bus naar de grens. Aangekomen bij de grens komt er een probleem opzetten! De kips zijn op, en betalen vinden ze heel erg leuk in Laos. Met wat zielig kijken en euro's kom je gelukkig ook heel ver.

Laos uit:
Meneer de douanier kijkt ens even naar ons paspoort... vraagt waar we vandaan komen, vergeet dit direct weer... vraagt om 0.50 dollar, klapt de spempels in het paspoort en klaar.
Hoezo Laos is een streng land?

Thailand in:
In de boot stappen, naar de overkant varen, uit de boot stappen, naar de douane lopen, formuliertje invullen, ditzelfde formuliertje nog net voor 6 uur (na 6 uur moet je betalen) inleveren bij de douane, even lachen naar de douanier met beugel die zo wel heel kinderlijk overkomt, stempel in het boekkie en klaar is Danny.

We zijn in Thailand. Nu nog een bus vinden naar Chiang Rai. Gelukkig gaan er wat andere mensen net als wij gelijk door. Dit betekend dat we de kosten van een minibusje mooi kunnen delen.
De rit duurt ongeveer anderhalf uur en onderweg zien we megaveel vuurvliegjes!

Aangekomen in Chiang Rai hebben we honger. Niet zo heel gek aangezien het al 8 uur is, en we niet hebben geluncht:P
Eten is heerlijk in Thailand. Pad Thai is het belangrijkste gerecht. Thaise noodles. Het kost absoluut geen drol en het is enorm lekker!
Ook in Chiang Rai is een nachtmarkt... fijn. Veel geld vloeit ook hier weer over de kraampjes. Wat wil je ook met zulke leuke en goedkope souvenirs.

Dag 45 Kijkje over de grens... Happy newyear!

Gelukkig nieuw jaar!
Nee ik ben niet gek geworden... het is vandaag Songkran! Songkran is het nieuw jaar wat in dit deel van azie geviert wordt. 3 dagen lang hebben de meeste mensen vrij, vieren feest, drinken heel veel alcohol en gooien iedereen nat.
Jaja... nat. Het is traditie hier om iedereen met water nat te gooien. Op deze manier wens je elkaar dus gelukkig nieuwjaar! Dit is niet geheel ongevaarlijk... 1 dag voor de start van songkran zijn er al 41 doden en 500 gewonden gevallen! Leuk he!

Wij zijn voor het Songkran festival naar Myanmar, het oude burma gegaan.
Als je bij de douane aankomt lach je je al helemaal dood, omdat de douane net zo hard met water staat te gooien als de rest. Ze komen hier al zo lekker serieus over... en dit maakt het nog geloofwaardiger!

Thailand uit:
Achter mister Myanmar aan (de douanebeamte uit Myanmar die ons door de rijen heen geholpen heeft... topvent!)
Formuliertje invullen... even streng kijken... stempeltje en klaar.

Myanmar in:
Binnen komen in een hokje met wat douanebeamtes die het buiten veel lolliger vinden als binnen... Even lachen naar de webcam... Je ''resident permit'' wordt met foto uitgeprint... daarna klapt de douane alvast de in en de uitreisstempel in je paspoort... en deze willen ze dan ook wel heel graag voor je bewaren... om er voor te zorgen dat je ook echt snel weer oprot.

Daar ben je dan... in birma. We gaan eerst maar eens naar het wisselkantoortje. In Birma betaald men met de Kyat. Tenminste... na het wisselen komen wij erachter dat ze veeeeeel liever de thaise baht hebben.

We nemen de tuk tuk die ons, binnen de restricted area uiteraard wat leuke dingetjes gaat laten zien. Eers komen we bij een tempel. In deze tempel staan buddhabeelden die 3-demensionaal zijn. Hoe je ook loopt of kijkt... ze blijven je aankijken.

Na deze tempel gaan we door naar de pagode. Vanuit de pagode hebben we een practig uitzicht over de hele stad. Van uitzicht genieten komt minder... want ik ben zeik zeik zeik nat.

Na deze pagode gaan we dan eindelijk naar HET toonbeeld van Birma... de longnecks. na het betalen van 3.50 mogen we in hun dorpje kijken. Nou ja... dorpje... het is een soort themapark. Zij wonen daar als toeristische attractie.
Het is wel heel gaaf om deze mensen te zien. Bij iedere verjaardag krijgen ze een nieuwe ring om hun nek. deze worden steeds langer en de nek dus ook. Jullie kennen vast de foto's wel van deze menzen. De longnecks voeren ook nog een show op, maar echt naar hun zin hebben ze het niet. Het zijn gevangenen van de staat. Ze leven in ballingschap in hun eigen land. Vrijheid hebben ze nauwelijks. Hun dorp is een pretpark. Vreemd.

Na de longnecks gaan we naar de markt. souvenirs scoren. Nepsigaretten en viagra worden ons overal aangeboden.
Echt leuke souvenirs zijn er niet, en om 4 uur gaan we weer terug naar Thailand.

Myanmar uit:
Water over je heen krijgen, even je resident permit weer inleveren.. paspoort terug krijgen en klaar is kees.

Thailand in:
Shirt aan... dat moest van de douanebeamte... Formuliertje invullen... stempel ophalen en klar.

Wederom niet streng.

4 stempels en een paar uur later staan we weer in Chiang Rai. 'S avonds gaan we nog naar de nachtmarkt, maar deze is te slecht voor ons geld.

Dag 46 Chiang Mai

Vandaag vertrekken we naar Chiang Mai.
De rit gaat snel en ook onderweg zien we dat veel mensen het songkran festival nog steeds vieren! Veel, Heel veel liters water worden er doorheen gejaagd.
De rit gaat snel, en voor we het weten staan we in Chiang Mai. Opzoek naar een hotel dan maar.

Omdat songkran in Thailand ook een echte feestdag is, hebben veel mensen vrij en zijn de prijzen van de hotels megahoog. Na wat zoeken vinden we een hotel voor 800 baht. 18 euro!! Veel te duur. Na wat nadenken kijken we even snel bij het hotel ernaast. We verachten weer 800 baht maar de beste vrouw zecht 450! Als we zeggen dat we 2 nachten blijven lukt het ons zelfs nog om 50 baht van de prijs af te krijgen! Super toch!

Het is inmiddels etenstijd, en eten doen we op de markt. Dit kan in Thailand vrijwel zonder problemen. De hygiene is goed en het eten veel goedkoper als in een restaurant. Dat is heel mooi, want door al die avontmarkten is ons budget wat krapper geworden! Ook in Chiang mai zit een avondmarkt en deze is ongeveer 3 a 4 keer zo groot als die in Chiang Rai!

Vandaag hebben we niet zo heel veel beleefd. Die busritten breken de dagen flink op.
Het is aan de andere niet heel erg, want ook op deze manier sparen we... uhum... geld uit.

Dag 47 Olifanten zijn lief

Vandaag gaan we op olifanten rijden! Olifanten horen bij Thailand en dan vooral bij Chiang Mai.
Het olifantenrijden is duur. 24 euro voor 1 uur!!! Ze weten de prijzen hier heel erg goed. Het rijden op deze mega beesten is wel heel erg gaaf en absoluut iets wat je gedaan moet hebben als je hier bent. Het uur is zo voorbij, net als het songkran festival. Ondanks dat dit voorbij is worden we nog steeds natgemaakt. Door de olifant nog al liefst! Mister driver vond het leuk om de olifant te laten stilstaan in een plas water en ons op deze orginele wijze gelukkig nieuw jaar te wensen
En bedankt!

Na de olifanten en heel veel foto's gaan we weer terug naar Chiang Mai. In de stad zelf gebeurt niet zo heel erg veel.
De winkelstraat maar weer uitlopen dan. De tempels in deze landen hebben we inmiddels wel gezien. Ze lijken allemaal op elkaar. Het enigste verschil is dat de tempels er in Thailand beter onderhouden uitzien.

De middag brengen we verder door met koffie drinken en een bezoek aan een waaierfabriek! Dit is wel erg leuk om te zien. Waaiers en paraplutjes worden in deze fabriek met de hand gemaakt en beschilderd met de meest uiteenlopende opdrukken. Zo zijn er de bekende huisjes en zonsondergangen... maar ook een oud thais mannetje en een opiumpijp met de tekst ''No women No cry, No opium I die''... zeer orgineel:P

Terug in de stad gebruiken we de rest van de middag om een vlucht naar Maleisie te boeken. We hebben wat geld en tijd over, en de vluchten zijn totaal niet duur. Als we eindelijk een goedkope vlucht gevonden hebben, en we hem willen boeken blijkt american express niet geaccepteerd te worden... leuk!
Iedereen die we kennen die een creditcard heeft dan maar afgaan en na 1.5 uur zoeken is het uiteindelijk de moeder van m'n tante die te hulp schiet. Zij heeft een mastercard die we mogen gebruiken! Heel Heel Heeeeeel erg bedankt nog!

Die avond doen we niet veel meer. Jullie raden het waarschijnlijk al... De Nachtmarkt!!!!;)

Dag 48 Bangkok

Vandaag beleven we helemaal niet veel omdat we heel de dag in de bus doorbrengen onderweg naar Bangkok.
We vertrekken om 10 uur 's ochtends en om 10 uur s' avonds komen we aan.

Ik zal het dus lekker kort houden want na aankomst eten we alleen wat voordat we naar bed gaan.

Kort he!

Dag 49 Bangkok

Anders dan waar veel mensen ons voor hebben gewaarschuwd is Bangkok helemaal niet zo vies als Hongkong of Beijing.
Wel is het er heet! De temperatuur loopt op tot wel 40 graden en dat is in een stad mega heet.

Ondanks de temperatuur zien we wel veel.
We bezoeken eerst 3 tempels met veel buddhabeelden. Een hele grote! De tempel is, zeggen ze, net geopend voor toeristen.
In een tempel moet je je schoenen uit doen. De vloer van de tempel wordt gemaakt van marmer. De temperatuur is 40 graden en marmer houd lekker veel warmte vast. Kortweg verbrande voeten.

Na de tempels gaan we naar een tempelcomplex. De wat po.
Deze ligt vlakbij het koninklijk paleis.
In deze tempel ligt de liggende buddha. hij is supergroot. Wel 15 Meter!

Na deze tempel gaan we naar het koninklijk paleis. Wat kan ik erover zeggen. Je moet het gezien hebben om het te begrijpen. Het is supermooi en supergroot. Er staat een mega gouden stupa. Hij is zo fel dat het gewoon pijn aan je ogen doet.
In het paleis zijn we wel een paar uur bezig en als we eruit komen is het alweer tijd om naar de nachtmarkt te gaan. Jammer.. alweer geld uitgeven!

Het bericht van deze week was niet zo heel erg lang... ik weet het. Je beleeft wel veel maar sommige dingen moet je gewoon zelf zien. Die zijn niet in woorden uit te drukken.

Desalniettemin hebben we het heel erg naar ons zin en gaat het nog steeds goed tussen kay en mij.

Morgen gaan we door naar kuala Lumpur. Benieuwd wat we daar allemaal gaan zien?
Houd het verhaal in de gaten;)

selamat tinggal!