Danny's Journal 6

Sabaidee!

Weer een week verder. Het houd maar niet op!
Zonder al te veel geklets begin ik maar gelijk met deze week. We gaan het deze week over Laos hebben...

Dag 35 Laos

Om 8 uur verlaten we Stoeng Treng op weg naar Dondet in Laos. Een rit van ongeveer 5 uur.
Eerst nemen we de ferry over naar de overkant. (nee niet de boot... de ferry)
Aan de andere kant staat de bus naar de grens op ons te wachten. De bus volgd eerst een zandweg die later overgaat in een ''astfalt''weg. dat wil zeggen... Kiezels die in het zand geperst zijn.
Een stuk minder spectaculair als we verwacht hadden natuurlijk. Met de boot zouden we door de bossen gaan. Totdat onze chauffeur inneens linksafslaat. Zo de bossen in! We rijden over een heuvelweg met veel gaten en kuilen dwars door de bossen! Helemaal geweldig!
Bomen, bossen, dieren... vanalles. Het duurt nog een half uurtje voor da we bij de grens zijn. Nou ja... grens... een houten hokje met een slagboom in the middle of nowere!

Cambodja uit:
Hallo meneer de douanier!
Hij bladerd wat door m'n paspoort en vindt dat ik een formuliertje moet invullen. Geen probleem.
Na het invullen kijkt hij nog eens aandachtig naar alle visa en klapt het stempeltje erin. Na betaling van 1 dollar krijg ik mijn paspoort terug.
Cambodja. Een arm land. 20 dollar betalen voor een visum... veel geld tijdens je verblijf het land in pompen... en dan bij vertrek ook nog eens 1 dollar aan de staatskas doneren... Slim...

We rijden een stukje door niemansland en komen aan bij de stapel hout en slagboom van Laos. Zelfde verhaal.

Laos in:
Formuliertje invullen. De man kijkt weer aandachtig naar alle visa in het paspoort... klapt er een stempeltje naast... en na betaling van 1 dollar krijg ik weer m'n paspoort terug.
Van bagage controleren willen beide landen niets weten.

De gids bied ons aan om voor 2 dollar nog naar een waterval te gaan, maar dit slaan we af.
2 mensen bij ons in het busje gaan wel en eenmaal aangekomen willen wij toch ook wel even gaan kijken. Dus kopen we zelf maar een kaartje. 1 dollar! Super! 1 dollar goedkoper als bij de gids!

De waterval blijkt de grootste van zuidoost azie te zijn. Na wat fotomomentjes vertrekken we door naar Dondet.
In dondet is het helemaal laidback. Allemaal houten huizen. Wij huren een bugalow voor maar 3 dollar.
We pakken de fiets en gaan het eiland verkennen. We zien wat kleine dorpjes en vooral veel mooie natuur.
Het gebied waar we nu zitten heet forthousant islands en vormd het grensgebied met Cambodja.

Terug in het hotel is het inmiddels avond en besluiten we na het eten en een drankje naar bed te gaan. Het eiland Dondet heeft geen eigen stroomvoorziening. Ieder hotel, winkeltje en restaurantje heeft een eigen agregator. Heel handig om te weten is dan ook dat alle agregators rond een uur of half 11 weer uit gaan, om de volgende dag om 6 uur pas weer aan te gaan. Je hebt dus bijna nooit stroom. Naar het toilet gaan is nog nooit zo leuk geweest.

Dag 3 Monniken in Pakse

Deze ochtend nemen we de boot terug naar het vaste land, om vanaf daar de bus naar Pakse te pakken. Nou ja... bus... we hebben de lokale bus geboekt omdat deze het goedkoopst was... we blijven Hollanders. Stel je even voor... die foto's die je wel eens ziet van een grote tuk tuk helemaal volgepakt met mensen en bagage... Bingo. Het is supergoedkoop... supersnel... niet echt confortabel maar wel een superorginele manier om te reizen!

De rit gaat best snel. De 3 uur vliegen voorbij en voor we het weten staan we op het busstation in Pakse. Een hotel vinden is geen enkel probleem en na een snelle lunch gaan we pakse maar eens bekijken. Er zijn welgeteld 2 bezienswaardigheden in de stad... en die moeten we natuurlijk allebijzien.
1. Een tempel met school, welke de grootste van zuid Laos is.
2. De japanse brug.

De tempel (Wat Luang) is, zoals alle tempels hier erg mooi. Veel kleuren en vooral goud overheerst heel erg. Als we aan een monnik vragen of we binnen een kijkje mogen nemen, ziet hij meteen zijn kans schoon om z'n engels op ons te oefenen.
Een half uur lang praat hij honderduit over het boeddhisme, de wereld, ons en hoe hij er maar niet over uit kan dat de moslims in thailand alle boeddhisten willen vermoorden. Z'n engels is niet super en dat maakt het erg vermoeiend om een heel gesprek met hem aan te gaan. Voor hem is het ook niet super makkelijk en na een half uurtje laat hij ons ook weer gaan.

Door naar de Japanse brug. Er is niet echt een bijzonder verhaal achter deze brug, behalve dan dat hij door japan aan Laos is gegeven.

'S avonds bezoeken we nog een tempel/klooster. Er zijn heel veel monniken in Laos en dat heeft een reden. Iedere man moet 1 keer in zijn leven (meestal rond zijn 20e) voor een periode van 6 maanden als monnik leven. Dit is loodzwaar. 'S ochtends staan ze om 4 uur op om de tempel schoon te maken en te bidden. Daarna gaan ze de huizen langs om hun ontbijd bij elkaar te bedelen. Dit eten ze op en daarna gaan ze mediteren of naar school. 'S middags eten ze nog een keer warm en dat is dan gelijk de laatste maaltijd van de dag. Vanaf het middageten mag er niets meer gegeten worden. 'S avonds om 9 uur moet er nog een keer gebeden worden. Loodzwaar dus. Op een lege maag.

Dag 37 Savannakhet

Deze ochtend brengen we door in het internetcafe aangezien er toch niets meer te doen is in het dorp.
Het bericht van afgelopen week is wat later geplaatst, omdat internet hier duur of schaars is.
Na het internetten drinken we een bak koffie in cafe sinouk. Dit cafe serveert de lekkerste koffie in de regio. De laotiaanse koffie is erg lekker en bekend over de hele wereld. De koffie is inderdaat erg lekker. Beter als D.E.!

De bus naar Savannakhet vertrekt om 12 uur. De 4 uur durende rit neemt ons 230 kilometer mee omhoog. Ook deze busrit is voorbij voor we er erg in hebben en ook weer bij aankomst staan de tuktuk's klaar, die ons gelijk naar de goedkope hoteletjes brengen.

Die avond eten we nog wat waarna we naar de Mekong rivier lopen.
Aan de overkant van de Mekong ligt Thailand! De Mekong vormt hier de grens tussen Thailand en Laos. best vreemd om in Laos te staan en naar Thailand te kijken. Alvast een voorproefje voor volgende week. Het ziet er in ieder geval super gezellig uit in Thailand!

Dag 38 Savannakhet

Tijd om deze spetterende, bruisende... uhm.. onee dat was Hong Kong... Opnieuw:
Tijd om dit saaie dooie gat te gaan bekijken. Na het ontbijt bezoeken we de tempel waar alweer een monnik een gesprek met ons aanknoopt. Eerst (in China) moeten we alle moeite doen om er uberhaupt maar 1 te zien, en in deze landen zijn er meer dan genoeg!
Zijn engels is iets beter en het lukt ons zowaar om een gesprek met hem te voeren! Het is toch wel speciaal om als westerling met een monnik te praten. Wij in onze ''toeristen kleding'' en hij in het fel oranje monniken gewaad.

Na de tempel willen we naar de Friendshipbridge. De officiele grensovergang tussen Laos en Thailand. Geen enkele tuktuk begrijpt ons, en als er dan eindelijk 1 is die ons begrijpt biedt hij ook nog eens een goede prijs!
We stappen in en komen uit bij het busstation. Nee dat bedoelde we niet. Dan maar naar de markt. Souvenirs scoren. Ik wil nog een monnikentas! Een orgineel souvenir omdat ze heel moeilijk te vinden zijn, en bijna niemand ze heeft.

De markt is groot en ze verkopen alles. Overal hebben ze een antwoord op. Volgens mij kunnen ze zelfs ijs aan een eskimo verkopen!

Er zit ook nog een dutyfree winkel in de stad, maar deze winkel is duurder als de meeste lokale winkels.
Het is weekend in laos en dat betekend dat alles nog dooier is als normaal. Winkels en banken zijn dicht. Wij gebruiken Pakse en Savannakhet alleen maar als tussenstop onderweg naar Vientiane dus dat is niet zo heel erg.

Om 21.30 vertrekt de bus naar Vientiane. Met Karaoke en snurkende mannen rijden we de laotiaanse nacht in. Van nachtrust zal niet veel komen denk ik zo...

Dag 39 Vientiane... Booming capitol of Laos...?

Gebroken komen we aan in de hoofdstad van Laos. Luang Prabang, wat we later zullen bezoeken, Is altijd de hoofdstad geweest, maar toen de koming in 1945 verhuisde naar Vientiane... Verhuisde de titel hoofdstad mee.

Na wat bij geslapen te hebben gaan we naar de scandinavian bakery. Heerlijke broodjes hebben ze hier. Wel
wat duurder als noodlesoep, maar zo op de vroege ochtend wel lekkerder.

We besluiten de bezienswaardigheden te laten voor wat ze zijn, en maken van vandaag een marktdag. In booming Vientiane zijn maarliefst 2 markten. 1 voor toertisten en een voor locals.
We beginnen bij de toertisten markt. Deze markt is groot. 2 verdiepingen hoog vool met souvenirs. Oud, nieuw, goud, zilver, mooi en lelijk.
Na wat uurtjes op de markt te hebben doorgebracht, gaan we naar de 2e markt. Hier willen we een monnikentas scoren. Nog steeds ja. Na lang zoeken en veel vragen vinden we eindelijk een winkeltje helemaal achterin de markt die de tassen verkoopt. Na lang onderhandelen (wat we inmiddels erg goed kunnen) zijn we de trotse eigenaars van een monnikentas.
Een heelmooi souvenir wat bijna nergens wordt verkocht! alsof ze niet willen dat de toeristen ermee gaan lopen.
Eten doen we deze avond aan de mekongrievier met alweer het uitzicht op Thailand!

'S avonds is er aan diezelfde Mekong nog een groot feest. Kinderen dansen in lokale klederdracht en er zijn veel spelletjes. Darten voor 1000 kip (7 cent) bijvoorbeeld. Verder is er nog een
luchtkasteel en veel eten. Het is bizar hoe mensen die het slecht hebben zo'n leuk feest kunnen vieren met elkaar zonder haat en nijd. Het feest blijkt uiteindelijk voor het laotiaanse nieuwjaar te zijn, wat in Laos en Thailand uitbundig wordt geviert.

Dag 40 Allemaal Buddha's

Vandaag bezoeken we het buddhapark wat op oingeveer 25 kilometer van Vientiane ligt. De tuktuk brengt ons er tegen de hoofdprijs (special falang price) naartoe. Onderweg stoppen we bij de friendshipbridge. Deze brug vormd hier de officieele grensovergang tussen Laos en Thailand. Tegen een kleine betaling mogen we een klein stukje de brug op. We lopen totaal het bord ''Thailand''. Zo dicht zijn we nog niet bij Thailand geweest! Nog een paar dagen wachten en dan mogen we echt de grens over. Nu is dat ook wel mogelijk, alleen zijn we dan ons visum voor Laos kwijt.

Terug op het vaste land brengt onze tuktuk ons over een weg die amper mag doorgaan voor weg weer door naar het buddhapark. De weg zit vol met hobbels en kuilen. De chauffeur heeft de grootste moeite om de kuilen van soms wel een paar meter breed te ontwijken. De weg is hier echt verschrikkelijk. Langzaam voel je heel de medicijnkast aan malaria en antireisziektepillen weer terugkomen. Gelukkig ging alles deze keer goed.

Aangekomen in het Buddhapark moeten ik en mijn camera een kaartje kopen. Ze hebben hier de leuke gewoonte om je extra te laten betalen voor een camera. Leuk!
Het buddhapark valt een beetje tegen. Het is veel kleiner dan we hadden verwacht. Ik had gedacht dat het een bos zou zijn waar de buddha's in versprijd zouden staan. Het is gewoon een open vlakte waar alle buddha's op elkaar staan. Jammer maar wel leuk. Er staan best veel buddha's en vooral de liggende buddha is erg mooi en groot.

Na het buddhaparkt brengt mister Peng ons door naar de Pha That Luang. De Pha That Luang is het belangrijkste monument in Vientiane. Het staat op ieder bankbiljet. Hier staat een beeld van de laatste koning van Angkor en men beweerd dat er een haar van de buddha ligt...

Na de Pha That Luang is het tijd om te gaan lunchen. Uiteraard doen wij dit weer bij de scandinavian bakery. Na de lunch is het even kijken wat we gaan doen. We hebben alles wel zo'n beetje gezien. De stad is niet groot. Er wonen maar 104000 mensen. we lopen door naar de mekong. hier op straat zie je wel goed hoe de mensen leven. Iedereen leeft op straat. Overal staan vuurkorfjes met pannen en sticky lice cookers. De bedrijvigheid in deze stad is heel erg luik om te zien.
We lopen en tempel binnen, en moeten opschieten met foto's maken. Monniken staan alweer te kijken en we hebben geen zin om weer een uur aan de praat gehouden te worden. Ze zijn heel erg aardig, maar ze lullen de oren van je kop.

'S avonds raken we terug in het hotel aan de praat met de receptionist. Hij verteld ons wat dingen over laos en over de laotiaanse cultuur. Hijzelf heeft ook als monnik geleefd, maar hij heeft het na een week alweer opgegeven...

Dag 41 Luang Prabang.

Vandaag vertrekken we naar Luang Prabang. De rit duurd 10 uur, en dat betekend dat we vandaag niks beleven.
Tijd om jullie maar iets over Laos te vertellen!

De democratische volksrepubliek Laos of Sathalanalat Paxathipatai Paxaxon Lao ligt in pacific azie. Het land is ruim 7 keer groter als Nederland, maar heeft maar 5.8 miljoen inwoners.

De hoofdstad van Laos is Vientiane. Een kleine stad aan de grens met Thailand.
De officiele taal in Laos is het Laotiaans. Een taal die komt van de Khmer talengroep en het meest op Thais lijkt.
Naast Laotiaans spreken veel mensen ook nog altijd het Frans. De steden in Laos hebben ook allemaal iets weg van Franse steden. Af en toe staat er een oud gebouwtje wat wel heel erg op een typische boerderij lijkt.

Het Laotiaans nieuwjaar ''songkran'' wordt gevierd in april en duurt een paar dagen. Iedereen wenst elkaar 'sog di pi mei' en gooit elkaar dan nat met water.
Ver voor het begin van het feest gooien de kinderen iedereen al nat. Erg leuk!

De nationale munteenheid is de Kip. 13000 kip is ongeveer 1 euro. Naast de kip worden de Baht en dollar ook geaccepteerd. liever zelfs. Als je in laos in een winkel naar de p[rijs zoekt, staat deze de ene keer in dollar de andere keer in baht of in kip. Heel verwarrend dus.

Op het moment dat ik dit bericht typ komen er 2 monniken het internet cafe binnen om hun mail te checken. Deze middag zagen we ook al een aantal monniken met een videocamera. Voor zover dus het verhaal dat monniken hun aardse bezittingen moeten opgeven.

Tijdens ons verblijf hebben we het nederlands/thaise stel Jaap en Noi ontmoed. Zij vertellen ons veel over gebruiken en handigheidjes in laos. Als we ze later weer tegenkomen in het restaurant, besluiten we samen wat te eten.

Na het eten willen wer naar de Nightmarket maar een fikse onweersbui gooit roet in het eten.
Zo snel als de wind zijn alle kraampjes en verkopers weg, en de bui wordt steeds erger. Vooral heel veel felle flitsen! Supergaaf om een keer meegemaakt te hebben.Het bleef uiteindelijk doorregenen tot de volgende ochtend... nice...

Nou dat was-tie dan voor deze week... Ik denk dat ik veel dingen weg heb gelaten want na het uittypen was alles inneens weg. Dus moest ik weer lekker opnieuw beginnen!

Veel plezier met lezen en weer bedankt voor alle leuke berichten!

Sabaidee vanuit Luang Prabang!