Allemaal dingetjessss

Inleiding?

nee.

Dag 1
Vandaag is het dan zover! Met een tussenstop van 5 uur in Londen vlieg ik in 15 uur naar Entebbe international airport, Oeganda!
Direct na aankomst zie je het verschil al. Rode zandwegen, zwarte mensen en heel veel natuur.
Overal kleine dorpjes met kleurrijk huisjes!

Bij aankomst in het hotel staan er al genoeg foto’s op m’n camera… bereid jullie maar voor op een avondje of 6 foto’s kijken;)
Toen de rest van de groep dood en moe op bed lagen, ben ik met Kay nog even wat gaan rondlopen. De compound af, zo de echte Afrikaanse wereld in.
We lopen een willekeurig straatje in en gelijk staan we in een sloppenwijkje. Allemaal kindjes komen naar ons toe rennen en willen met ons op de foto. Het vreemde is dat niemand om geld of kado’s vraagt…
Zeker een uur lopen we in deze wijk rond waneer het tijd wordt om terug te gaan.

’s Avonds staat vooral in het teken van m’n bed..

Een goede intro tot Afrika.

Dag 2

Om de Oegandeese cultuur beter te leren kennen heeft de stichting een buddie voor ons geregeld. Een buddie is een lokale student die ons alle ins en outs van de Afrikaanse cultuur laten zien. Te beginnen met de wijk Banda, waar de Change IT school gevestigd is.

Banda is een wijkje zoals je een Afrikaanse wijk zou voorstellen. Arm, vervallen en rood. Maar tussen al deze krotten worden er wel de nieuwste mobieltjes en PDA’s verkocht.
In Banda zit ook de universiteit waar de meeste buddie’s vandaan komen. Kyambogo University.

Na een Afrikaanse lunch; banaan, rijst en bonen, tijd voor het centrum! Eerste stop: de markt! De markt is altijd de beste manier om een nieuwe cultuur te leren kennen. Fruit, groente, dieren… zoveel kleur!
Na de markt gaat de tocht door naar een Afrikaans toeristen dorpje. Heel erg leuk, maar wel toeristisch.

Dag 3

Vandaag ga ik naar de evenaar. Iets wat ik al heel lang wil doen.
Eerst is het tijd voor de gewone dagplanning. De busjes nemen ons mee naar de Bukoto high school waar een ander trainingscentrum van de stichting zit. Na wat presentaties mogen we zelf rondkijken.
Wat een verschil met Nederland! Kale klaslokalen met allemaal lachende kinderen in mooie uniformpjes. Een kaal schoolplein met een hutje wat als kantine dient.

We lopen het schooltje uit en wachten even op de drives. Even is in Oeganda vaak langer dan verwacht. 10 minuten worden er 20, 20 worden er 30. Eindelijk zijn de drivers terug en vertrekken we, in de nodige regen naar het middelpunt van de aarde. Het regenseizoen is begonnen en dat is goed te merken. Niet alleen is het land heel erg groen, maar ook valt er zo 1 a 2 keer per dag een klein buitje. Laat me klein even definiëren… : zoveel regen wat er hier in een uur valt, valt er bij ons in nog geen maand.

Na nog wat miscommunicatie met mr. Driver vertrekken we naar de evenaar. Het kost ruim een uur om het centrum van Kampala uit te komen en dan sta je gelijk weer in de wildernis. Het verkeer in de hoofdstad is een chaos. Alles rijdt door elkaar heen, over elkaar heen, onder elkaar door… stilstaan is doodgaan. Wel is de sfeer die er hangt heerlijk. De komende 2 uur ga ik is lekker onderuitgezakt zitten met m’n camera in de aanslag.

Buiten de hoofdstad veranderd het landschap snel. Mensen, auto’s en luchtvervuiling ruilen zich voor bos, bomen, bergen en leuke dorpjes.
De rit duurt ongeveer anderhalf uur en dat is bepaald geen straf!

Na enige tijd wijst mr. Driver naar de weg. Daar is hij dan! Een grote streep over de weg geeft de exacte plaats van de evenaar aan! Ik kan niet wachten om uit te stappen… mijn eerste stappen op het zuidelijk halfrond.

Op wat winkeltjes en een restaurantje na is er verder niks te doen… een monument geeft de plaats van de evenaar aan en hier maken we wat leuke foto’s.
Snel vertrekken we weer terug naar Kampala, waar ik een afspraak heb met mijn leraar.

Op de weg terug komen we langs leuke dorpjes. Elk dorpje heeft een soort eigen thema… stoeltjes, kasten, manden en trommels. In het trommeldorpje stoppen we even om wat leuke dingetjes te kopen. Zodra ons busje stopt, komt half Oeganda naar ons toe gehold.
15 minuten later vertrek ik met leuke souvenirs naar Kampala.
Deze avond is de eerst zonder stroom… gelukkig koken we op gas en hebben we voldoende kaarsen. Toch merk je op zo’n moment hoe hard je stroom nodig hebt!
Er zullen vast nog vele avonden zonder stroom volgen!

Dag 4

Hoe bereid je je voor op een busrit van 8 uur… heel simpel. Niet.
Het is 10 uur als het busje de compound verlaat en het drukke centrum van Kampala inboort.
Het is independence day wat betekend dat heel Oeganda vrij is en eens lekker in de auto gaat zitten. Druk dus. In een van de vele files (serieus… de A4 is er niks bij…) komen de verkopers op het busje af. Ik koop een krantje om een beetje op de hoogte te blijven van wat er in de wereld gebeurt.

Mr. Driver heeft er zin in en propt het busje zo door rood. Iedereen zag het. Ook de agent die ons snel aan de kant zet. Gelukkig heeft Robbert een snelle babbel en verteld de agent dat wij van de stichting zijn en veel voor de politie doen! Geen probleem! Rij maar door! Corrupt?

Anderhalf uur duurt het deze keer om het centrum uit te komen. Als we er eenmaal uit zijn, veranderd het landschap snel! Alweer ja.
Ik heb het weer heerlijk naar m’n zin. Zelfs de megaslechte wegen doen mij niets! Dit is Oeganda.

Ergens in een klein dorpje koop ik wat samosa’s voor onderweg… lekker! Een samosa is een soort loempia, maar dan lekker!
6 samosa’s kosten 600 shilling, 25 cent!

2 uur later arriveren we in Mubende. Binnen 2 seconde staan er 30 man rond de auto. Vlees, vis, chapats… vanalles! Erg lekker allemaal! Langzaam wurmt het busje zich uit de drukte verder de weg op.
In totaal doen we 7 uur over de reis. Bij aankomst in Fort Portal gaan we eten, bezoeken we een change it center en gaan we slapen.

Dag 5

Eerste dag in Fort Portal! Hier zullen we wat intake gesprekken gaan houden om onze workshop goed op de doelgroep te kunnen afstemmen.
De intake gesprekken verlopen vlug. We hebben alle antwoorden die we willen en wachten op Robbert die ons mee gaat nemen naar de Rwenzori berg. Deze gaan we ook beklimmen! Op slippers!
Op weg naar boven komen we langs leuke dorpjes. En huisjes. De klim is lang en langer. Zwaar en zwaarder. Maar eenmaal boven heb ik een schitterend uitzicht over de regio!

Snel weer terug naar beneden want de drivers staan alweer te wachten! Alleen… tsja.. soms loop je weleens verkeerd;)
Uiteindelijk komen we toch beneden en begint de slopende terugreis.
Ruim 8 uur later komen we aan in Kampala waar het erg druk is. De file duurde anderhalf uur.. leuk.

Dan maar even iets over het hotel!
Het hotel ligt in een compound met 24/7 security. Ik zit in een huisje met 5 anderen. We hebben onze eigen douche, keuken en kamers. Best wel luxe! Ook hebben we meer dan genoeg apen.

Dag 6

What to do what to do… een vrije dag! Hmzz… weet je wat… we gaan bungeejumping!
Zo gezegd zo gedaan en 1 uur later zit ik in een busje op weg naar Jinja!
De rit duurt ongeveer 1 uur en neemt me weer mee door een schitterend landschap!
Eenmaal aangekomen in Jinja zit m’n hard in m’n keel.

We moesten volgens Oegandees gebruik lekker wachten, wat niet leuk is als je weet dat je gaat springen;) 3 uur is het eindelijk zo ver! Met lood in m’n schoenen loop ik de trap op… op weg naar m’n dood.
M’n enkels worden vast gebonden en ik krijg nog wat laatste instructies.
Are you ready to jump? No, but I’m going anyway!

1 minuut later lig ik in een bootje. Ik heb het overleefd! Weer iets wat ik van m’n lijstje kan afschrappen! Een echte aanrader. Bungeejumping boven de Nijl!

Later die dag bezoek ik nog de waterval die dicht bij de plek des doods ligt. Mijn dag kan allang niet meer stuk. En die van jullie?

Over 1 week meer! Owja.. en het gaat goed met me;)

Adios!