week 3

Hallo trouwe fans! Het is weer tijd voor een nieuw verhaaltje:O
Wat zou ik deze week allemaal hebben meegemaakt??

Dag 13

Zo vroeg als ik gister in bed lag, zo vroeg gaat vandaag mijn wekker. Om 6 uur vertrekt de bus terug naar Kampala. Dood en opgevouwen stap ik in. Over de reis valt niet veel te zeggen omdat ik het grootste gedeelte lekker heb liggen slapen. Alleen bij de waterval ben ik nog even wakker geweest om te zwaaien naar oom agent.

’S Middags is het wasdag. En ’s avonds gaan we mijn verjaardag vieren! Jeeej!
Voor mij is het allemaal nog een verrassing, maar we besluiten om lekker chinees te gaan eten in restaurant Fang Fang. En wij is dan ik, Kay en Gemma. Het eten was heerlijk en helemaal toen Kay en Gemma voor mij betaalde;)
Na het eten zijn we naar het Kampala casino. Niks voor mij inderdaad om naar een casino te gaan, maar als ik een uurtje later met 30000 shilling meer op zak loop vind ik het stiekem wel leuk;)
Even voor mensen die het leuk vinden om het te weten, 30000/= is ongeveer 15 euro. Niet slecht dus!
Na het casino maar lekker naar huis en naar bedje. Een leuke manier om je verjaardag te vieren!!

Dag 14
Vandaag is weer een dag naar onze eigen indeling. Op aandringen van onze grote vriend de lonely planet besluiten we om naar Entebbe te gaan. Er is in Entebbe, de voormalige hoofdstad van Oeganda, een botanische tuin en een dieren opvangcenter die het bezoeken meer dan waard schijnt te zijn. En zo vertrekken we vanaf de oude taxistandplaats met de bus naar Entebbe. De grote taxistandplaas is al een beleving opzich. Honderden busjes staan op en in elkaar geparkeerd te wachten op passagiers die ze mee kunnen nemen. Wel zit er enige regelmaat in, alle busjes staan bij een bord geparkeerd met daarop de naam van de plaats waar ze naartoe rijden. Onderweg kan je dan overal uitstappen waar je wilt. Het kost ook echt niks. Een uur in de bus is ongeveer 1 euro.
Aangekomen in Entebbe kost het ons in totaal 3 busjes om bij de botanische tuin te komen. Dit omdat de chauffeur van het busje het leuk vind om gewoon door te rijden. Als het laatste busje het ook flikt om door te rijden worden de overige passagiers woest op de chauffeur. Laat hem mar voelen dat hij fout zit.
Bij de botanische tuin krijgen we een gids mee. Deze mogen we naar eigen wens aan het einde betalen. De gids laat ons heel het park zien. Bomen waar kaneel aan groeit, aloë vera, sluitende planten en planten om thee van te zetten.
Ook verteld hij over termietenhopen waarvan de koningin ruim 15 centimeter groot kan worden.
Na ruim anderhalf uur in de tuin te hebben rond gelopen bedanken we de gids en gaan we door naar het animal sanctuary. Het kost 7 euro om naar binnen te gaan en volgens de lonely planet is het het geld meer dan waard en is het absoluut geen dierentuin!
als we binnen staan word de pijnlijke waarheid duidelijk. Het is een slap aftreksel van een dierentuin. Slecht onderhouden, slecht beveiligd, dieren in slechte omstandigheden… zeker z’n geld niet waard.

Dag 15
Vandaag staat weer in het teken van reizen. We vertrekken rond 12 uur naar Fort Portal om er de 2e workshop te geven. Fort Portal is ook de plaats waar we de voorbereidende gesprekken met locale hoteliers gedaan hebben. De reis is wederom lang en hetzelfde als de vorige keer.
’s Avonds komen we aan in Fort Portal. Fort Portal is nog steeds hetzelfde slaperige stadje waar weinig te beleven valt. Snel gaan we eten in hetzelfde restaurant als waar we de laatste keer gegeten hebben. Nou ja… snel… we moeten ruim anderhalf uur wachten op ons eten en als sommige een toetje willen bestellen weet de vrouw ons te melden dat dat nog een extra 3 uur zal duren… snel weg dus!

Dag 16
Uitslapen. Heerlijk altijd! Alleen zitten we hier zo in een sleur dat uitslapen niet meer zo goed lukt. Wel heeft de Malarone als bijwerking dat je er lekker moe van wordt. Dus slapen is in elk geval geen probleem!
Goed. we dwalen af. Na het ontbijt in het opnieuw o zo snelle restaurantje moet ik even geld wisselen. Mijn shillingen gaan hard hier. Aangekomen bij een van de weinige banken van de stad staat er een rij waar je spontaan onwel van wordt. Nou ja, aansluiten dan maar. Ruim een uur later ben ik dan eindelijk aan de beurt om mijn eurotjes naar shillingen te laten wisselen. In dat uur heb ik veel gezien. Mensen die met pakken geld en tassen munten binnenkomen waar je eng van wordt. Zou het allemaal echt zijn?
Die middag willen we eigenlijk naar de grens met De Congo, maar dit is 4 uur rijden. Een beetje veel dus. Dan maar naar de Crater Lakes. De Crater Lakes liggen op ongeveer 22 kilometer van Fort Portal. Het eerste lake wat we bezoeken is lake Nkuruba. Dit meertje ligt helemaal ingesloten. Het is omgeven door rijke bossen waar apen en slangen leven. We blijven er even en vervolgen snel onze weg naar lake Nyinambuga. Dit meertje is meer open maar daardoor niet lelijker! Het is omgeven door schitterende bergen wat het ook een krater maakt. Al deze kratermeertjes zijn ontstaan door verschillende vulkanische uitbarstingen.
Bij het laatste meertje is ook een klein dorpje wat we even snel bezoeken. Er hangt niet echt een geweldig sfeertje. Een saai slaperig dorpje en als de kinderen naar ons toe komen lopen gaat het gesprek als volgt: Hey mzungu… how are you? ‘I’m fine and you?’ Give me money…
Jammer dat dit beeld van blanken hier leeft.

Dag 17
Vandaag geven we de 2e en laatste workshop. Het is kwart over 8 als het zaaltje langzaam volloopt met mensen. Om half 10 (een uur te laat) besluiten we om met de workshop te gaan beginnen. Het publiek is vriendelijk, en komt zelf met goede argumenten. Een beter publiek als in Lira!
Wat we tijdens de workshop allemaal hebben gedaan, daar ga ik jullie niet mee vermoeien.
Laten we het houden op het feit dat de workshop een succes was!
Na de workshop is het gelijk inpakken en wegwezen. We gaan naar het dorpje Kasesse in de provincie Mubende. Dit is het dorp waar Robert, 1 van onze begeleiders vandaan komt. Het laatste uurtje rijden we over een typisch Oegandees ‘’durtweggetje’’. Klei, klei en klei. De regen die er de afgelopen 24 uur rijkelijk is gevallen helpt hier ook niet egt aan mee. 2 en een half uur duurt het uiteindelijk om al slippend en duwend in het dorp aan te komen. Hier wacht ons een fijne verrassing! Het eten is al klaargemaakt en de geit die speciaal voor ons is geslacht ligt op de bbq!
Het werd een late avond en toen we ons slaapplekje gingen inspecteren bleek dat we in de oude varkensstal mochten slapen! Wat een avontuur;)

Dag 18
Kasesse bij daglicht! Verrassend! Een heerlijke omgeving. Overal groen en nog meer groen. Na een heerlijk ontbijtje neemt Robert ons mee naar hun boerderij. Het is een heerlijke wandeling tussen de koffiebomen, bananenbomen en palmen!
Aangekomen bij de boerderij staan er veel koeien te wachten om losgelaten te worden. De koeien zien er iets anders uit dan in Nederland. Ze hebben grote horens en zijn egaal van kleur. (ze zeiken we net zo veel als de koeien in Nederland…)
Na dit vlugge bezoekje gaan we door naar de ananasplantage. Ooit wellis afgevraagd hoe ananassen nou precies groeien? Zoek maar eens op Google;) als je na het onthoofden van een ananas het groen in de grond stopt, gaat dat vanzelf weer groeien, en komt er een nieuwe vrucht aan. Het duurt ongeveer 2 jaar voordat de vrucht rijp is, en aan 1 plant komt gemiddeld 1 vrucht. Je zou denken dat dit de reden is dat ananassen best prijzig zijn in Nederland, maar niets is minder waar. We mogen zelf wat ananassen plukken en als we deze gaan afrekenen betalen we 700/= per ananas. Dat is omgerekend ongeveer 25 cent. En geloof me.. de ananassen hier zijn zoeter als de ananassen die in Nederland in blik zitten!
Na de plantage bezoeken we nog het huis waar de opa van Robert heeft gewoond. De beste man is in 1982 overleden en licht begraven, samen met de rest van de familie achter zijn huis op een schitterende locatie. Het huis zelf is bijna honderd jaar oud en zwaar in verval. Wel is ook hier nog een grote plantage met sweet potatoes, lemongrass en bananen!
Na een snelle lunch is het echt weer tijd om terug naar de grote stad te gaan. Jammer, want eigenlijk wil ik hier nog wel even blijven!
Als we aankomen in Kampala begint de avond al. We doen niet veel meer omdat de Malarone (anti-malariamedicatie) ons erg slaperig maakt.

Dag 19
Jeeej! De rede waarom mensen naar Afrika gaan! Safari!
Na de briefing van een hele chagrijnige mevrouw vertrekken we naar Massindi, waar we zullen gaan lunchen. De weg is dezelfde weg als naar Lira, dus zien we niet al te veel nieuwe dingen. Wel verbazen we ons nog steeds over het verkeer hier in Oeganda.
Aangekomen in Massindi eten we een snelle westerse lunch. Dus even geen gekookte bananen met rijst en bonen. Niet vies hoor, maar na 3 weken komt het je strot uit.
We rijden door en niet veel later betreden we het nationale park. Op de weg zitten veel apen en de driver moet meer dan eens vol in de remmen om de apen te vermeiden.
onze eerste stop in het park zijn de Murchisson falls. Een van de meest krachtige watervallen in de wereld. Onze gids neemt ons mee de berg op waarvandaan we een schitterend uitzicht op de falls hebben! Er zijn 2 watervallen, de Murchisson fall, vernoemd naar meneer Murchisson die ze ontdekt heeft en de indepedance fall. Genoemd naar de dag waarop hij ontdekt werd. Namelijk de dag van de Britse onafhankelijkheid.
De natuur hier is echt belachelijk mooi. Ik maak enorm veel foto’s. Zoveel, dat ik moet oppassen dat ik nog wel genoeg ruimte over hou;)
We vervolgen onze weg naar onze slaapplaats. De red chillies campsite!
Hier hebben we met z’n 4 een tent. ’s Nachts lopen er allerlei dieren over de campsite. Voornamelijk everzwijnen. Daar wil je geen ruzie mee!

Dag 20
Als mijn leraar dan deze ochtend foto’s maakt van een everzwijn met een flitser, dit terwijl dat zwaar afgeraden werd, word het beestje boos en valt hij bijna aan! Boontje komt om z’n loontje.
Goedemorgen trouwens! Ik heb heerlijk geslapen en om half 7 vertrekken we op weg naar het safaripark waar we een game drive zullen gaan doen. Tijdens de gamedrive probeert de ranger zo veel mogelijk dieren te vinden. Ons busje heeft een dak wat omhoog kan en een rek waar je op kan gaan zitten. Vanaf hier heb ik een prachtig uitzicht over de savanne!
Bij binnenkomst in het park is het gelijk raak. We komen de ferry afrijden en daar zitten 2 bavianen en zelfs nijlpaarden! Als eerste rijden we het park in en in de 4 uur dat de game drive duurt zien we heel veel dieren. Olifanten, apen, buffels, antilopen, giraffen, noem maar op! De leeuw, die moeten we missen. Wel zien we zijn voetsporen! Ook leuk;)
Na de 4 uur vertrekken we met een tussenstop in Massindi terug naar Kampala waar we tegen de avond aankomen. Onderweg bewijst het verkeer maar weer dat het gevaarlijk is. Een vrachtwagen ligt op z’n kant in het ravijn. Leuk..
Na een lekker diner bij een Indiaas restaurantje vlak bij de chillies in Kampala gaan we maar snel slapen. Weer moe..

Dat wastie weer! Tot de volgende keer!
xx